تعاریف گوناگونی برای «کنترل هزینه» وجود دارد ولی به زبان ساده میتوان گفت، شناسایی و کاهش هزینههای کسبوکار برای افزایش سودآوری و با فرآیند بودجهریزی آغاز میشود، در ادامه مدیران و صاحبان کسبوکار هزینههای واقعی را با بودجه مقایسه میکنند و اگر هزینههای واقعی بیشتر از برنامهریزی باشد، مدیریت اقدام مناسب را انجام خواهد داد. از سوی دیگر، «تقلیل هزینه» یک فرآیند است و در آن حداقل بها برای بهای تمام شدهی واحد محصول در نظر گرفته میشود که تاثیری در کیفیت محصول یا خدمت ارائه شده نداشته باشد و اغلب از طریق بهکارگیری روشهای جدید یا بهبود روشهای قبلی تحقق مییابد. تقلیل هزینه، حذف تمام هزینههای غیرضروری که در فرآیند تولید، انبارش و فروش محصول وجود دارد را هدفگذاری میکند.
مقایسهی مفاهیم کنترل هزینه و تقلیل هزینه
تفاوتهای کنترل هزینه و تقلیل هزینه
به طور خلاصه، فعالیت نگهداشت بهای تمام شده در سطح استاندارد از پیش تعیین شده را « کنترل هزینه » می نامند، در حالی که « تقلیل هزینه »، فعالیت کاهش هزینه های واحد محصول از طریق روش های جدید تولید است.
کنترل هزینه روی کاهش بهای تمام شدهی کل محصولات تمرکز دارد، در حالی که تقلیل هزینه روی کاهش قیمت واحد محصول تمرکز دارد. کنترل هزینه ذاتا ماهیت موقت دارد و بر خلاف آن تقلیل هزینه یک مفهوم دائمی است.
فرآیند کنترل هزینه ها هنگام دستیابی به هدف خاصی به پایان می رسد. بر عکس آن، تقلیل هزینه هیچ گاه به پایان نمی رسد و همیشه ادامه خواهد داشت.
کنترل هزینه حفظ کیفیت را تضمین نمی کند، در حالی که در تقلیل هزینه می بایست کیفیت در حد مطلوب حفظ شود.
کنترل هزینه یک عمل بازدارنده است، در حالی که کاهش هزینه یک عمل اصلاحی است.
کنترل هزینه بخشی از عملکرد حسابداری صنعتی است، در حالی که تقلیل هزینه می تواند حتی زمانی تحقق یابد که هنوز حسابداری صنعتی فعالیت خود را شروع نکرده است.
دامنه ی فعالیت تقلیل هزینه
معمولا سطوح یا حوزه های مختلفی برای تقلیل هزینه در نظر گرفته می شود که در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم.
سطح طراحی محصول
طراحی محصول معمولا یکی از سطوحی است که برای کاهش هزینهها مورد غفلت قرار میگیرد، درحالیکه یکی از بهترین محلهایی است که میتوان در آن هزینههای تولید را کاهش داد. برای نمونه، شرکت HTC سوئد، از ابزاری بهعنوان«نمونهسازی اولیه دیجیتال» digital prototyping استفاده میکند. استفاده از این ابزار تا ۹۷درصد از هزینههای طراحی محصولات جدید را کاهش داده است.
در گذشته برای تولید محصول جدید میبایست یک نمونهی فیزیکی از آن با در نظر گرفتن تمام خصوصیات محصول تولید میشد، ولی در مدل جدید، تمام این ویژگیها بهشکل دیجیتالی طراحی میشود و به مهندسان شرکت، امکان طراحی و تولید و درنهایت بررسی تمام قسمتهای محصول جدید را خواهد داد.
در طراحی محصول جدید میتوان از زوایای مختلفی هزینهها را کاهش داد. برای نمونه، چگونه با بهکارگیری مواد اولیهی کمتر همان محصول را تولید کرد، زمان تولید محصول به نحوی طراحی شود که کمترین زمان ممکن، مورد نیاز باشد یا بستهبندی به نحوی باشد که هزینهی آن اقتصادیتر باشد.
سطح سازمان
تقلیل هزینه از طریق بهبود سازمان کار کارخانه از جمله شفاف بودن شرح وظایف واحدها، وجود کانالهای ارتباطی موثر و کارآمد بین واحدها و… نیز میتواند بهبود پیدا کند.
سطح فرآِیند تولید
برای اجرای یک برنامهی تقلیل هزینه در تولید یک محصول، میبایست تمام عملیات موجود مورد بررسی قرار گیرد تا بهترین روش انتخاب شود. برای کاهش ضایعات میبایست از ابزار با کیفیت بالاتر استفاده شود.
سطح هزینههای اداری
کاهش هزینههای اداری واحدهای تجاری هم میتواند تاثیر درخورتوجهی روی قیمت محصولات داشته باشد؛ مانند، مدیریت هزینههای ارتباطات نظیر تلفن و اینترنت یا کاهش هزینههای ماموریت پرسنل.
سطح هزینههای تبلیغات و بازاریابی
با بازنگری روشهای بازاریابی ، تنظیم مجدد شرح وظایف کارشناسان فروش و… میتواند در کاهش هزینهها مفید باشد.
سطح تامین مالی
همواره واحد تجاری میبایست سطح استفاده از هزینههای سرمایهای را بهنحوی تعیین کند که بالاترین بازدهی را داشته باشد.
برخی ابزارهای کنترل هزینه یا تقلیل هزینه
۱- سیستم بهایابی استاندارد
این سیستم بهشکل کلی برای کنترل هزینهها بهکار برده میشود. بهای تمام شدهی محصول بهشکل استاندارد تخمین زده و با هزینههای واقعی مقایسه میشود. همچنین، انحرافات و علل آن مورد بررسی قرار میگیرند.
۲- کنترل بودجه
یکی دیگر از ابزارهای کنترل هزینهها بودجهریزی است. در این روش بهازای هر فعالیت واحد تجاری بودجهای پیشبینی و بهطور دائم عملیات واقعی با بودجه مقایسه میشود.
۳- کنترل موجودی
کنترل موجودیها تکنیکها و روشهای خاص خودش را دارد که از طریق آنها میتوان هزینههای انبارداری و موجودی نگهداری شده در انبار را مدیریت کرد.
۴- برنامهریزی تولید و کنترل عملیات تولید
برای تهیهی برنامهی تولید، واحد برنامهریزی تولید نیاز دارد تا همکاری نزدیکی با واحدهای بازاریابی و فروش داشته باشد. واحد برنامهریزی تولید میتواند انواع روشهای برنامهریزی تولید نظیر تولید یک محصول، تولید براساس روش بچ یا انبوه و… را بهکار ببرد، ولی درنهایت تعداد محدودی از گریدها و سایزها برای تولید انتخاب خواهند شد.
ارتباط ERP با کنترل هزینه و تقلیل هزینه
در یک تعریف جامع با توجه به ویژگیهای یک ERP میتوان تعریف زیر را برای برنامهریزی منابع سازمان ارائه کرد:
ERP یک بستهی نرمافزاری کاربردی درونسازمانی، جامع و سازماننگر، ماژولار، استاندارد و شامل یک مجموعه از ماژولهای یکپارچه، آمادهی راهاندازی، از پیش طراحی شده و از پیش مهندسی شده ولی قابل تنظیم و پیکربندی براساس نیازهای پویای سازمانهاست.
با نگاهی به ماژولهای تشکیلدهندهی یک ERP و مقایسهی آن با ابزارهای کنترل هزینه نام برده شده در بخش قبل، میتوان نتیجهگیری کرد که به کمک یک ERP قوی در یک سازمان میتوان ترکیبی از ابزارهای کنترل هزینه، همچنین تقلیل هزینه را در اختیار داشت. عملیاتی نظیر کنترل عملیات تولید، کنترل موجودی کالا، کنترل بودجه و درنهایت محاسبهی بهای تمام شده به روش استاندارد بدون ERP فرآیندی بسیار زمانبر و پُرهزینه خواهد بود.
جمعبندی
دو روش «کنترل هزینه» و «تقلیل هزینه» توسط شرکتهای تولیدی بهمنظور کاهش هزینهی تولید مورد استفاده قرار میگیرند.
«کنترل هزینه» بهعنوان یک نقشهی راه برای یک واحد تجاری است و از طریق استانداردسازی هزینهها و فرآیندها و کنترل هزینهها در قالب آن عمل میکند. از سوی دیگر «تقلیل هزینه»، استانداردهای ایجاد شده را به چالش کشیده و با بهکارگیری نگرشهای جدید سبب کاهش هزینه خواهد شد.
ERP میتواند بهعنوان یک بستر مناسب، تسهیلکننده دو مفهوم فوق عمل کند.
2 پاسخ